Κυριακή 11 Αυγούστου 2024

Ήρωας... (Με αφορμή ένα podcast...)

 


"Ηρωας".
Ειλικρινά δεν ξέρω τί υπόσταση έχει τελικά αυτή η λέξη.
Από μικροί στο μυαλό μας αυτή η λέξη μάθαμε να παίρνει μορφή σε ασπρόμαυρα κάδρα των αγωνιστών του '21.
Μελετώντας όμως την νεότερη ιστορία της Ελλάδας έμαθα ότι "Ηρωας" τελικά είναι κάτι πιο καθημερινό, είναι ο άνθρωπος της απέναντι πόρτας, ο κυρ Γιάννης ο σύζυγος της κυρίας Ρηνούλας που έμεναν απέναντι από το πατρικό μου που είχε αφήσει το ένα του χέρι στα βουνά της Αλβανίας.
Ένας από τους σημαντικότερους ανθρώπους που πέρασαν από τα χώματα ετούτα ήταν ο Σπύρος Μουστακλής. Σε ένα από τα παιδικά μου καλοκαίρια περνούσα καθημερινά από τον δρόμο μπρος από το Παγκρήτιο Στάδιο που φέρει το όνομά του, η δυσκολία στην προφορά του, αν θες το πιστεύεις, ήταν το στοιχείο εκείνο που με έκανε να αναζητήσω την ιστορία, το αποτύπωμά του που έκανε τη δημοτική αρχή να ονοματίσει μια οδό με αυτό.
Ο Σπύρος Μουστακλής ήταν ταγματάρχης που συμμετείχε στο κίνημα του ναυτικού το 1973, μια από τις σημαντικότερες αντιδικτακτορικές κινήσεις που οδήγησε πλάι με την εξέγερση του Πολυτεχνείου, στο τέλος της Επταετίας της Δικτατορίας στη χώρα μας.
Ο Μουστακλής βασανίστηκε αλύπητα στα κρατητήρια της ΕΑΤ ΕΣΑ, έμεινε παράλυτος και έχασε την ομιλία του μέχρι το τέλος της ζωής στις 28 Απριλίου του 1986.
Αφορμή για να θυμηθώ την ιστορία του Μουστακλή ήταν το εξαιρετικό podcast του Άρη Δημοκίδη που παρακολουθώ ανελλειπώς από το ξεκίνημά του το οποίο είχε ένα εξαιρετικό αφιέρωμα στον ταγματάρχη καλύπτοντας πολλές από τις πτυχές του βίου και της αυτοθυσίας του.
Έμαθα για την φιλία του με τον Αλέκο Παναγούλη, για την κοινή τους πορεία.

Έμαθα ότι στην κηδεία του Παναγούλη ο Μουστακλής ζήτησε να ακολουθήσει τιμητικά την πομπή χωρίς να υποβαστάζεται, παρόλο που δεν μπορούσε να σταθεί στα πόδια του!
Έμαθα και για την παρουσία του Μουστακλή στην πρώτη επέτειο του πολυτεχνίου στις 17 Νοεμβρίου 1974 που το πλήθος του κόσμου τον αναγνώρισε και τον σήκωσε ψηλά για να τιμήσει την προσφορά του στον αντιφασιστικό αγώνα.


Αφιέρωσε μια ώρα από τη ζωή σου για να μάθεις για έναν πραγματικό Ήρωα.
Του αξίζει.
Αξίζει και σε σένα.