Έζησα στην εφηβεία μου τα πρώτα χρόνια της ελεύθερης ραδιοφωνίας στην Ελλάδα. Τότε που το ραδιόφωνο έπαψε να είναι αποκλειστικά κρατικό, ήταν τότε που το Ράδιο 984 του δήμου Αθηναίων άνοιξε τον δρόμο της "νομιμότητας" στους παλιούς ραδιοπειρατές ως επί το πλείστον αλλά και σε κάθε εραστή της μουσικής και του ραδιοφώνου να ασχοληθεί με το μέσο αυτό σε ένα πλαίσιο που δεν περιλάμβανε εκπομπές στα κρυφά, σε αποθήκες, σε υπόγεια, σε δωμάτια που δεν τα έβλεπε φως, τις ταράτσες και τα πλυσταριά που δεν έφτανε ανθρώπου μάτι!
Ήταν τότε που στα εφηβικά μου αυτιά, οι ραδιοφωνικές συχνότητες στο Ηράκλειο γέμισαν από την μια στιγμή στην άλλη με ραδιοφωνικούς σταθμούς για όλα τα γούστα, κάποιους με χροιά κομματική, κάποιους άλλους με σκοπό την ψυχαγωγία.
Ήταν τότε που γνωρίσαμε τον "Club FM" και το "Studio 19" που έπαιζαν έντεχνο, το "Ράδιο Κάστρο" που έπαιζε μόνο λαϊκό, αλλά και τα "Ράδιο 961" και "Ράδιο Κρήτη" που είχαν μεν ψυχαγωγικές εκπομπές αλλά είχαν κυρίως ειδησεογραφικό προσανατολισμό.
Στο Ράδιο Κρήτη όσα χρόνια θυμάμαι να ακούω την συχνότητά του, την πρώτη θέση στην πρωινή ζώνη κατείχε ο Νίκος Ψιλάκης. Γνωστός από από την θητεία του σε περιοδικά και εφημερίδες, φωνή χαρακτηριστική, κατάφερε όχι με ιδιαίτερη δυσκολία νομίζω να ταυτίσει την φωνή του με τις πρώτες ώρες της μέρας ενώ τολμώ να πω ότι το όνομά του έγινε συνώνυμο της δημοσιογραφικής εγκυρότητας και της σοβαρότητας στην αντιμετώπιση των γεγονότων.
Για πολλά χρόνια η "βελόνα" του ραδιοφώνου μου στην δουλειά και το αυτοκίνητο ήταν κολλημένη στο Ράδιο Κρήτη εξαιτίας της εκπομπής του Νίκου Ψιλάκη που ξεκινούσε πάντα να λέει συνοπτικά τις ειδήσεις της μέρας με μουσικό χαλί το "Χαμόγελο της Τζοκόντα" του αείμνηστου Μάνου Χατζηδάκι.
Στα πρώτα χρόνια της ελεύθερης τηλεόρασης στην Κρήτη, είχε ένα πέρασμα που κράτησε όχι πάνω από μια χρονιά από τους τηλεοπτικούς δέκτες με μια εκπομπή που αφορούσε πρόσωπα της τοπικής κοινωνίας αλλά περισσότερο έδωσε σε μας την ευκαιρία να γνωρίσουμε το δικό του πρόσωπο!
Δεν θα μακρηγορήσω καθώς το έργο του Νίκου Ψιλάκη είναι πολυδιάστατο και δεν χωράει σε μια αναφορά.
Θα αναφέρω μόνο ότι εκτός από δημοσιογράφος και ραδιοφωνικός παραγωγός, ο Νίκος Ψιλάκης υπήρξε άνθρωπος των γραμμάτων με εξαιρετικό συγγραφικό έργο που περιλαμβάνει βιβλία και μυθιστορήματα, εξαιρετικά άρθρα σε περιοδικά με πιο πρόσφατα αυτά στο "Κρητικό Πανόραμα" του Γιώργου Πατρουδάκη που λείπει πάρα πολύ από τα εκδοτικά πράγματα της Κρήτης, την αρχισυνταξία στο ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ δωρεάν περιοδικό "Υπερ Χ" του ομίλου Σούπερ Μάρκετ Χαλκιαδάκη, ενώ υπήρξε λαμπρός φωτογράφος, ένας από τους καλύτερους εκπρόσωπους της Κρητικής Σχολής της ΕΦΕ Κρήτης, χρόνια φίλος και μαθητής του δασκάλου μου αείμνηστου Μιχάλη Νικηφοράκη. Το έργο του περιλαμβάνει μεταξύ άλλων και μια σημαντικότατη προσπάθεια για διάδοση και διάσωση της Κρητικής διατροφής.
Αφήνω για το τέλος μια αναφορά ίσως στο πιο γνωστό, το πιο μνημειώδες του έργο, το δίτομο "Μοναστήρια και ερημητήρια της Κρήτης" που αποτελεί έναν μοναδικό κατάλογο με όλα τα μοναστήρια της Κρήτης με ιστορικές αναφορές που δημοσιεύτηκαν μετά από έτη ερευνών καθώς και φωτογραφίες και τοπογραφικά διαγράμματα.
Είναι ένα έργο που έχω την τύχη να κοσμεί την βιβλιοθήκη μου, το απέκτησα στα χρόνια που έψαχνα να βρω τις ρίζες μου στο Μεραμπέλο και έγινε ο οδηγός μου μέσα από τον οποίο αναζήτησα χαμένους προγόνους στα πάτρια εδάφη.
Ο Νίκος Ψιλάκης άφησε την τελευταία του πνοή το περασμένο Σάββατο 2 Νοεμβρίου σε ηλικία 69 ετών, πολύ μικρός ηλικιακά σε σχέση με όσα μεγάλα είχε ακόμα να προσφέρει στην ζωή του.
Στις 2 Νοεμβρίου γιορτή του "Άη Γιώργη του Μεθυστή", γιορτάζει η ομώνυμη μονή στα "Ξερά Ξύλα" δίπλα στην Νεάπολη, ένα από τα μοναστήρια που αναζήτησα χρησιμοποιώντας όπως αναφέρω παραπάνω σαν οδηγό το έργο του (https://psihotherapia.blogspot.com/2017/04/blog-post_25.html).
Ο Νίκος Ψιλάκης έγινε άθελά του ο οδηγός μου να γνωρίσω το Αρέτι, την Καρδαμούτσα, το Καρύδι και τόσα άλλα μέρη που δεν ήξερα καν ότι υπάρχουν.
"-Στέφανε, από εδώ ο κύριος Ψιλάκης!"
Τα μάτια του παιδιού άνοιξαν πλατιά, μάλλον περίμενε να δει κάποιον υπερήρωα μπροστά του, ποιος άλλος θα μπορούσε να τρυπώνει στο ραδιόφωνο κάθε πρωί;
"-Χάρηκα πολύ που σε γνώρισα Στέφανε."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου