Κοίτα τι μου ανακάτεψε η τεχνολογία σήμερα το πρωί...
Κι όμως, είχα σχεδόν ξεχάσει εκείνες τις δύο μέρες που άλλαξαν τη ζωή μου, τα χαμόγελα, τους φίλους, το φως...
Εκείνο το Σαββατοκύριακο που θα έπρεπε να κρατώ σαν φυλακτό αλλά χάθηκε κι αυτό μετά από τρία χρόνια στην καθημερινότητα, τις σκοτούρες και το το άγχος.
Ευτυχώς υπάρχουν οι φωτογραφίες που, σαν κομμάτι ζωής τελικά, δεν μας αφήνουν να ξεχάσουμε...
