Εχτές για πρώτη φορά η δουλειά με κράτησε μακριά από το Ηράκλειο την μέρα της αποφοίτησης των παιδιών από το σχολείο.
Είδα μόνο εικόνες που μου έστειλαν στο viber με τους φίλους τους από το παραδοσιακό "μπουγέλωμα" της τελευταίας μέρας!
Ξέγνοιαστα πρόσωπα, χαμόγελα, αγκαλιές, δάκρυα χαράς για την χρονιά που τέλειωσε, δάκρυα λύπης που κάτι τόσο όμορφο έφτασε στο τέλος του, υποσχέσεις από φίλους πως δεν θα χαθούν το καλοκαίρι.... Νιάτα, χαμόγελα, όλα όμορφα….
Η εικόνα μου έφερε έντονα στο μυαλό μια κουβέντα που μου είπε η μικρή μου τις προάλλες που πηγαίναμε μαζί στο μάθημα χορού της.
"Τους φίλους, τα παιχνίδια και τα ζωάκια που αγαπάς δεν τα ξεχνάς ποτέ, ακόμα και όταν δεν τα βλέπεις".
Τεράστια αλήθεια, από το στόμα ενός οχτάχρονου παιδιού!
Πόσες τέτοιες αλήθειες θα χρειάζονταν για να γίνει καλύτερος ο κόσμος μας;
Καλό καλοκαίρι!
