"Σε ποια θάλασσα αρμενίζεις
και σε ποιο κρυφό γιαλό,
για πού φεύγεις, πού γυρίζεις
τι να έχεις στο μυαλό…
Μη με τυραννάς και πες μου
έχω φταίξει και πονάς;
Να ανοίξω τις πληγές μου,
τις δικές σου να ξεχνάς.
Βράδυ-βράδυ σε θυμάμαι
νύχτα-νύχτα σ’ αγαπώ
με τη σκέψη σου κοιμάμαι
με τη σκέψη σου ξυπνώ.
Σ’ άλλη αγκαλιά δεν κάνω
σ’ άλλα χέρια δεν μπορώ
κι όσο νιώθω πως σε χάνω
δάκρυ πίνω για νερό.
Γίνε κύμα μου κρεβάτι
και αλμύρα γιατρικό,
όση έδωσα αγάπη
μου γυρίζει σε κακό.
Αεράκι φύσηξε με
κάνε με πανί λευκό
πάρε με και γύρισε με
ν’ ανεμίζω να ξεχνώ…
Βράδυ-βράδυ σε θυμάμαι
νύχτα-νύχτα σ’ αγαπώ
με τη σκέψη σου κοιμάμαι
με τη σκέψη σου ξυπνώ.
Σ’ άλλη αγκαλιά δεν κάνω
σ’ άλλα χέρια δεν μπορώ
κι όσο νιώθω πως σε χάνω
δάκρυ πίνω για νερό."
