Έχω πει δεκάδες φορές ότι δεν είμαι πολιτικός, μπορεί να έχω πολιτική άποψη από μικρό παιδί την κρατάω όμως για τον εαυτό μου ή για έναν-δυο ανθρώπους (και πολλούς λέω) που σέβομαι και εκτιμώ και σιχαίνομαι όλους εκείνους που τα τελευταία χρόνια έχουν κάνει "ψωμοτύρι" την πολιτική ανάλυση στο facebook λες και ξαφνικά γέμισε η χώρα και ο κόσμος όλος με ρήτορες από τη μία και ανθρώπους που διψούν να διαβάσουν την πολιτική μας άποψη από την άλλη
Ωστόσο, θεωρώ ότι οι μέρες που διανύουμε είναι ιδιαίτερα κρίσιμες για το μέλλον μας και το μέλλον των παιδιών μας καθώς για πρώτη φορά μετά το 1973 το κράτος αντιμετωπίζει τόσο έντονη δυσαρέσκεια και αντιπαράθεση από τους πολίτες όχι αναίτια, όχι μόνο με αφορμή το έγκλημα στα Τέμπη και την συνεχιζόμενη ατιμωρησία δύο χρόνια μετά.
Η κυβέρνηση προσπάθησε ανεπιτυχώς να ρίξει τις ευθύνες σε συγκεκριμένα εξωθεσμικά πρόσωπα, πολιτικό προσωπικό που σίγουρα είχε μερίδιο της ευθύνης, προσπαθώντας ταυτόχρονα να κρατήσει έξω από το κατηγορητήριο τους θεσμικούς παράγοντες που βρίσκονταν την περίοδο του δυστυχήματος σε θέσεις που σχετίζονταν έμμεσα ή άμεσα με την λειτουργία του σιδηροδρόμου.
Απέτυχε. Η έντονη αντίδραση των οικογενειών των θυμάτων καθώς και το γεγονός ότι τα περισσότερα θύματα του δυστυχήματος ήταν παιδιά που κινητοποίησε το αίσθημα όλο και περισσότερων από τους πολίτες της χώρας, είχε σαν αποτέλεσμα το αφήγημα της κυβέρνησης να πέσει στο κενό και να οδηγηθούμε στην σημερινή κατάσταση.
Δυο χρόνια μετά η πλειοψηφία των πολιτών, ανεξάρτητα από την κομματική τους ταυτότητα ή ακομα πιο σωστά, πέρα από τις πολιτικές τους πεποιθήσεις, πιστεύει πλέον ότι η κυβέρνηση ενορχήστρωσε μια προσπάθεια συγκάλυψης των πραγματικών αιτίων της τραγωδίας από τις πρώτες κιόλας μέρες που ακολούθησαν του δυστυχήματος με σκοπό να μείνουν εκτός του κάδρου των ευθυνών τα στελέχη της.
Φτάσαμε στο σημείο ένα μεγάλο ποσοστό των Ελλήνων πολιτών σύμφωνα με δημοσκόπηση να πιστεύουν ότι η εξαφάνιση και ο θάνατος του γιου της εισαγγελέως Εφετών Λάρισας Σοφίας Αποστολάκη που διερευνούσε την υπόθεση των Τεμπών, "παρακινήθηκε" από το κράτος!
Όπως είναι λογικό, ακόμα και η θέση του μέχρι πρότινος δημοφιλέστατου πρωθυπουργού έχει κλονιστεί, οι πολίτες μετά και την ομιλία του πριν δυο μέρες στην βουλή όπου έδειξε να βρίσκεται πραγματικά εκτός τόπου και χρόνου θεωρώντας ότι οι μαζικότατες διαδηλώσεις της 28ης Φεβρουαρίου 2025 που κατέβασαν εκατομμύρια κόσμου στις πλατείες παρά τη λυσσαλέα προσπάθεια των στελεχών της κυβέρνησης να απαξιώσουν τις εκδηλώσεις μνήμης, δεν ήταν αντικυβερνητικές αλλά ζητούσαν τη συνέχιση του έργου της παρούσας κυβέρνησης, έχουν χάσει πλέον κατά ένα πολύ μεγάλο ποσοστό την εμπιστοσύνη τους στο πρόσωπό του καθώς και στο σύνολο των στελεχών της κυβέρνησης του.

Η λύση αυτή τη φορά δεν μπορεί να είναι εύκολη.
Αυτή τη φορά δεν θα αλλάξει τίποτα με έναν κυβερνητικό ανασχηματισμό.
Αυτή τη φορά δεν θα αλλάξει τίποτε ακόμα και αν παραιτηθεί η κυβέρνηση και πάμε σε εκλογές.
Αυτή τη φορά οι αντιδράσεις του λαού θα πάψουν μόνο αν γίνει άρση του νόμου περί ευθύνης υπουργών και όλοι όσοι έχουν εμπλακεί διαχρονικά στο έγκλημα των Τεμπών δικαστούν και αποδοθεί δικαιοσύνη για τα 57 θύματα.

Δύσκολα πράγματα.

Δυστυχώς διαπιστώνω καθημερινά ότι η παρούσα κυβέρνηση δεν είναι διατεθειμένη να πράξει κάτι τέτοιο, αντίθετα εξακολουθεί να εφευρίσκει ή να ψάχνει τρόπους ώστε να αποτινάξει την ευθύνη από τα στελέχη της, αν θέλετε τη γνώμη μου χωρίς επιτυχία γιατί πλέον το ποτάμι είναι λίγο αργά για να γυρίσει πίσω και οι εξελίξεις είναι αναπόφευκτες.
Φοβάμαι ωστόσο...
Δεν θέλω να γίνω μάντης κακών γι αυτό και δεν θα πω πολλά από εδώ και κάτω.
Μόνο ότι φοβάμαι πως για πρώτη φορά μετά το 1945 θεωρώ ότι η χώρα είναι πολύ κοντά σε έναν εμφύλιο σπαραγμό. Όχι, δεν θα ζωστούν φισεκλίκια ο ΕΛΑΣ και ο ΕΔΕΣ και θα πάρουν τα βουνά, οι καιροί άλλαξαν και όπως οι Χούντες στην εποχή μας φοράνε τον μανδύα της δημοκρατίας, έτσι και οι εμφύλιοι ίσως αφήσουν τα τουφέκια και πιάσουν τα σύγχρονα φισεκλίκια τους, τα πληκτρολόγια, τα κινητά και όσα προσφέρει απλόχερα η τεχνολογία. Μακάρι να κάνω λάθος.
Όπως εύχομαι να είναι λανθασμενος ο φόβος μου ότι πλησιάζει η στιγμή που θα δούμε στη χώρα μας μια ξένη παρέμβαση, είπαμε, όχι στρατιωτική. Άλλαξαν οι καιροί, όμως μετά τον live εξευτελισμό του ουκρανού προέδρου στο οβάλ γραφείο πριν λίγες μέρες , όλα τα φοβάμαι, όλα τα περιμένω...

Άλλαξε ο κόσμος...

(από ανάρτησή μου στο facebook 8/3/2025)