Τρίτη 16 Μαΐου 2017

Τα "Διόδια"



Αυτές τις μέρες έψαχνα να διαβάσω κάτι ανάλαφρο, νοσταλγικό, να μου ηρεμήσει λιγάκι το μυαλό, να μου διώξει την ένταση.Κάτι να μου δείξει τον δρόμο, κάτι να με οδηγήσει σε μονοπάτια ήρεμα, πέρα από προβληματισμούς, φοβίες και ανησυχίες.Στο κομοδίνο μου ήταν εδώ και καιρό ένα βιβλίο που το αγόρασα από καθαρή περιέργεια γιατί την εποχή της προ-εφηβείας μου είχε μεταφερθεί στην τηλεόραση σε σειρές, τα «Διόδια» του Βαγγέλη Ραπτόπουλου. Το ξεκίνησα χωρίς δεύτερη σκέψη.
Ήταν αυτό ακριβώς που χρειαζόμουν και κάτι παραπάνω, στην κατάλληλη στιγμή.
Με ταξίδεψε στην εποχή, όχι της αθωότητας όπως μας αρέσει να λέμε, αλλά της υπέρμετρης πονηριάς (!!), τότε που όλα περιστρέφονταν γύρω από τους εαυτούς μας. Τότε που οι φίλοι ήταν κάτι παραπάνω από οικογένεια, τότε που η ζωή είχε τη γεύση του Winston, του B-52 και του «πειραγμένου» ουίσκι που καταναλώναμε αδιαμαρτύρητα.

Τα διόδια της εφηβείας, τα πληρώνεις έτσι κι αλλιώς και επιλέγεις αν θα περάσεις ή όχι. Απόφαση ζωής.Το βιβλίο αυτό έχει από σήμερα επίσημα μια θέση στην καρδιά μου, δίπλα στην «Ανεμώλια» του Ισίδωρου Ζουργού.Και τώρα που το σκέφτομαι, δεν είναι τυχαίο!
Το Volkswagen φορτηγάκι στα «Διόδια» είναι το μέσο για το πέρασμα από την εφηβεία στην ενηλικίωση.Ο «Θερσίτης» στην «Ανεμώλια», το μέσο για το πέρασμα στη μέση ηλικία.Όλα είναι θέμα επιλογής...
Δύο βιβλία που απευθύνονται σε άντρες αλλά οφείλουν να διαβάσουν όλες οι γυναίκες!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου