"Καντή"...

Ορισμένα πράγματα στη ζωή, συμβαίνουν αναπόφευκτα, έχω αρχίσει να πιστευώ.
Λες και υπάρχει τελικά το "Κάρμα" των ινδουιστών, λες και όσο κι αν προσπαθήσεις να αποφύγεις κάτι, τελικά, αν είναι να σε βρει, θα σε βρει.
Ινδουιστής δεν είμαι.
Δεν πιστεύω στον νόμο του Μέρφυ.
Για το βιβλίο της Κατερίνας Φραγκάκη, δεν ξέρω τί πρέπει να πιστέψω για τον τρόπο που βρέθηκε στα χέρια μου!
Βρισκόμουν σε κεντρικό βιβλιοπωλείο και κοιτούσα το ράφι με τους ντόπιους συγγραφείς. Χωρίς να το καταλάβω, κοίταξα τα πόδια μου και είδα ένα βιβλίο να πέφτει από τη θέση του και να βρίσκεται πάνω στα παπούτσια μου. Το άνοιξα, το ξεφύλισσα. "Καντή" έγραφε το εξώφυλλο, όνομα γνωστό στα μέρη μας.
Άνοιξα την πρώτη σελίδα για να δω το βιογραφικό του συγγγραφέα και μ' έπιασε ένα τρέμουλο: διαπίστωσα πως έχω γεννηθεί την ίδια μέρα με την Κατερίνα Φραγκάκη. Το αγόρασα χωρίς να μπω καν στον κόπο να το ξεφυλλίσω!
Το βιβλίο αυτό ήταν για μένα μια ευχάριστη έκπληξη. Γέμισε το μυαλό μου γνώριμες εικόνες από την κρητική ύπαιθρο. Γέμισε τα ρουθούνια μου μυρωδιές, με ταξίδεψε σε εποχές δύσκολες, που δεν τις έζησα.
Τελικά ίσως να αρχίσω να πιστεύω στο πεπρωμένο!
Διάβασέ το.
Αξίζει.