Το Ghosting (από το βρετανικό ghost=φάντασμα) είναι ένας όρος που χρησιμοποιούν ευρύτατα πλέον οι ψυχολόγοι για να περιγράψουν την παύση της επικοινωνίας, την εξαφάνιση επί της ουσίας του ενός από τα δύο μέλη μιας σχέσης για τον οποίο ο άλλος ένοιωθε πως υπήρχε αγάπη και φροντίδα, χωρίς καμία εξήγηση, χωρίς κανένα ίχνος, χωρίς ένα σημείωμα, ένα e-mail.
Το Ghosting δεν είναι καινούργιο φαινόμενο όμως σήμερα πιστεύεται πως το 50% των αντρών ή γυναικών που έχουν κάνει ερωτική σχέση το έχουν βιώσει από την πλευρά είτε του θύματος, είτε του θύτη.
Παρόλο που το φαινόμενο αυτό είναι πλέον κάτι το κοινό, το συναισθηματικό αντίκτυπο μπορεί να είναι καταστροφικό, περισσότερο σε άτομα με χαμηλή αυτοεκτίμηση.
Ghosting τις περισσότερες φορές διαπράττουν άτομα που θέλουν να αποφύγουν την δική του συναισθηματική δυσφορία και αδιαφορούν για το πως νοιώθει ο άλλος. Όσο περισσότερο συμβαίνει τόσο στους ίδιους όσο και σε άτομα του περιβάλλοντός τους, τόσο πιθανό είναι να το κάνουν με τη σειρά τους σε κάποιον άλλο.
Γιατί όμως το Ghosting πονάει τόσο πολύ;
Η απάντηση είναι απλή.
Η κοινωνική απόρριψη ενεργοποιεί το ίδιο σημείο του εγκεφάλου με τον σωματικό πόνο. Έχει παρατηρηθεί μάλιστα πως ορισμένα παυσίπονα μπορούν να περιορίσουν τον πόνο της απόρριψης όπως ακτιβώς τον σωματικό πόνο, αποδεικνύοντας κατά κάποιο τρόπο πως υπάρχει κάποιους είδους βιολογικός δεσμός ανάμεσα στον πόνο και την κοινωνική απόρριψη.
Υπάρχουν ωστόσο κάποιοι παράγοντες του ghosting που ενισχύουν την ψυχολογική δυσφορία που προκαλεί.
Πρώτα από όλα, το Ghosting σαν πράξη δεν αφήνει κανένα περιθώριο αντίδρασης καθώς προκαλεί την απόλυτη ασάφεια:
"-Θα πρέπει να ανησυχήσω;"
"-Μήπως χτύπησε σοβαρά και είναι σε κάποιο νοσοκομείο;"
"-Μήπως είναι απασχολημένος/-η με τη δουλειά του/της και δεν μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου;
Το θύμα δεν ξέρει πώς να αντιδράσει επειδή δεν γνωρίζει τί ακριβώς έχει συμβεί. Ο εγκέφαλός μας διαθέτει έναν μηχανισμό που ελέγχει το περιβάλλον ώστε να μας προετοιμάζει να αντιδράσουμε στις κοινωνικές συνθήκες αλλά το Ghosting μας στερεί αυτό το στοιχεία της αντίδρασης προκαλώντας την έντονη αίσθηση της απώλειας του ελέγχου.
Μία από τις πιο ύπουλες όψεις του Ghosting είναι ότι όχι απλά προκαλεί την αμφισβήτηση της αξίας της χαμένης σχέσης, αλλά θέτει υπό αμφισβήτηση τον ίδιο τον εαυτό του θύματος.
"-Γιατί δεν το είδα να έρχεται;"
"-Πώς μπόρεσα να κρίνω τον χαρακτήρα του/της τόσο λανθασμένα;"
"-Πού έφταιξα"
"-Τι θα κάνω ώστε να μην μου ξανασυμβεί;"
Η αμφισβήτηση αυτή προκαλεί προκαλεί ζημιά στην αυτοεκτίμηση καθώς ο εγκέφαλος τη μεταφράζει σαν απώλεια της κοινωνικής αποδοχής. Εαν δε η αυτοεκτίμηση είναι ήδη χαμηλή ή το θύμα έχει υποστεί πολλαπλά ghostings, ο πόνος της απόρριψης είναι ακόμα μεγαλύτερος και ο χρόνος που απαιτείται για να επανέλθει το άτομο είναι ακόμα μεγαλύτερος.
Πώς όμως προχωράει μπροστά κάποιος που έχει βιώσει ghosting;
Το σημαντικό είναι να καταλάβει το θύμα ότι η πράξη αυτή δεν έχει να κάνει με την αξία του ίδιου στον έρωτα αλλά είναι μια καθαρή πράξη δειλίας του θύτη που δεν έχει το θάρρος να αντιμετωπίσει το τίμημα των ίδιων του των συναισθημάτων. Ακόμα χειρότερα, ενδεχομένως να πρόειται για άτομα που δεν έχουν αίσθηση της συνέπειας των πράξεών τους ή απλά δεν τους ενδιαφέρουν οι συνέπειες αυτές.
Σε κάθε περίπτωση, τα άτομα αυτά στέλνουν με το ghosting ένα ξεκάθαρο μήνυμα πως είναι ανάξια μιας σχέσης, που δεν αξίζουν τον έρωτα, πόσο μάλλον την αγάπη.
Το καλύτερο που έχει να κάνει το θύμα είναι να προχωρήσει στη ζωή του, να διατηρήσει την ακεραιότητά του και να αφήσει τον θύτη να συνεχίζει τη μίζερη, δειλή, ζωή του.
Ο άνθρωπος αυτός ήταν απλά ένα άσχημο διάλειμμα που σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να γίνει εμπόδιο για μελλοντικές σχέσεις.
Κρατήστε το μυαλό και την καρδιά σας ανοικτά!
Ο σωστός άνθρωπος είναι εκεί έξω!
Στοιχεία του κειμένου αντλήθηκαν από τα sites www.phychologynow.com και www.psychologyforum.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου