Οι κατάλληλες λέξεις... (Αντί για "Καλή χρονιά!"...)

 

Αν κάποτε πεθάνω
    μην ακούσεις ποτέ πως τάχα «κείμαι ενθάδε»:
    εσύ θα με 'βρεις στην αναπνοή του αγέρα
    στο φευγαλέο, παιδικό χαμόγελο.

Αν κάποτε πεθάνω,
    μη διαβάσεις ποτέ το όνομά μου σε πέτρα:
    εσύ θα ξέρεις να μ' ακούσεις στον αχό της άνοιξης
    και στην επιμονή του ήχου της βροχής.

Αν κάποτε πεθάνω,
    μην πιστέψεις ποτέ πως η αγάπη μου τελείωσε:
    σκέψου πως θα σε περιμένει,
    σ' άλλες αισθήσεις περιγράφοντας την ομορφιά σου.

 Μαρία Λαϊνά, «Δ΄ Θριαμβικό», Από τη συλλογή Επέκεινα (1970)

Για τη Μαρία που με κάνει παιδί και έφηβο κι ενήλικο μαζί...