Σου έχει τύχει; (με αφορμή μια εκδρομή...)

 

Σου έχει τύχει ποτέ;
Σίγουρα υπάρχει ένας μέρος που λατρεύεις.
Ένας τόπος που έχεις βρεθεί ξανά και ξανά... κι όμως.
Καμία φορά δεν ήταν σαν την τελευταία.
Καμιά φορά δεν ένοιωσες την ίδια λαχτάρα να γεμίσεις τα μάτια σου εικόνες, μυρωδιές.

Αγγίγματα...

Σου έχει τύχει ποτέ; 

Αλήθεια τώρα.

Να περπατάς σε σοκάκια χιλιοπερπατημένα, σε χωματόδρομους που τα παπούτσια σου γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα κι όμως να νοιώθεις ότι είναι η πρώτη, η πιο γλυκιά φορά.

Σου έτυχε ποτέ;
Να νοιώθεις τόση ευτυχία σαν τα παιδιά που κρατούσαν μπαλόνια στις παρελάσεις;
Και, ταυτόχρονα να νοιώθεις τόση θλίψη κοιτώντας ένα μπαλόνι να φεύγει στον ουρανό;
Θλίψη και ευτυχία μπορούν να πάνε μαζί;

Όχι.

Συμπορεύονται μόνο όταν νοιώθεις τόση ευτυχία που φοβάσαι ότι ο πόνος θα σε σκοτώσει αν τη χάσεις...

Σου έχει τύχει ποτέ;