Ονειρευόμουν χρόνια τη στιγμή που το Παρεκκλήσι του Τιμίου Σταυρού στο λιμάνι του Ηρακλείου θα άνοιγε τις πόρτες του για το ευρύ κοινό.
Το πρώτο βήμα έγινε με την έκθεσή μου στα πλαίσια του φεστιβάλ "Αθέατη Πόλη 2019" του συλλόγου Αρχιτεκτόνων νομού Ηρακλείου (https://psihotherapia.blogspot.com/2019/09/blog-post_14.html) κατά την οποία είχα την ευκαιρία, όχι μόνο να εκθέσω τις φωτογραφίες μου αλλά και να κρατήσω για δύο μέρες ανοιχτό το Παρεκκλήσι και το Κοιμητήριο για τον κόσμο!
Η επιτυχία τότε ήταν πέρα από κάθε μου προσδοκία!
Μία από τις επισκέπτες της έκθεσης τότε ήταν η αγαπημένη μου φίλη Μάρα Παναγιωτάκη, ιστορικός και μέλος των εθελοντών του δήμου Ηρακλείου, η οποία μου πρότεινε να κάνουμε κάποια δράση στα πλαίσια των διαλέξεων για τις "Ψηφίδες Κρητικής Ιστορίας". Με χαρά ανέλαβα να μιλήσω με τον πατέρα Δανιήλ για να κανονίσουμε, με σεβασμό πάντα στην ιερότητας και στα πλαίσια της σπουδαιότητας του χώρου, να ανοίξουν οι πόρτες του πολύ σημαντικού αυτού μνημείου για όλο τον κόσμο, παράλληλα με μια ομιλία.
Ο πατέρας Δανιήλ που δεν μου έχει αρνηθεί ποτέ, δεν το έκανε ούτε τώρα καθώς γνωρίζει πρώτα από όλα τον σεβασμό μου για τον ίδιο, για τον χώρο και για την Καθολική Εκκλησία, μου παραχώρησε τα κλειδιά του ναού και αφού κουβεντιάσαμε τη θεματολογία που θα μπορούσαμε να παρουσιάσουμε, καταλήξαμε να προτείνουμε στον καπουκίνο μοναχό του τάγματος των Φραγκισκανών, αδελφό Νίκο Ρούσο, ιστορικό της Καθολικής Εκκλησίας, να μιλήσει για ένα πολύ σημαντικό, ίσως ξεχασμένο πρόσωπο της νεότερης ιστορίας του Ηρακλείου, τον πατέρα Αντονίνο.
Η Μάρα ανέλαβε όλη την οργάνωση και την προβολή της ομιλίας και οι δύο μαζί, στις 12 Φεβρουαρίου το μεσημέρι, βρεθήκαμε στο Παρακκλήσιο και τακτοποιήσαμε τις τελευταίες λεπτομέρειες.
Η ομιλία του αδελφού Νίκου έγινε το ίδιο βράδυ. Ο χώρος του Παρεκκλησίου ήταν κατάμεστος, οι 55 καρέκλες δεν έφτασαν για το κοινό και χρειάστηκε να σταθούν όρθιοι περίπου 20 άνθρωποι.
Σε περίπου 40 λεπτά ακούσαμε λεπτομέρειες για την παρουσία των Καθολικών στην Τουρκοκρατία άγνωστες μέχρι σήμερα, είδαμε φωτογραφίες που δεν είχαν στο παρελθόν δημοσιευτεί και όλα αυτά μέσα σε ένα μνημείο που μέχρι πριν από 6 μήνες, ελάχιστοι Ηρακλειώτες γνώριζαν!
Νοιώθω πολύ υπερήφανος που ήμουν κομμάτι σε όλο αυτό, είμαι ακόμα πολύ συγκινημένος που ο πατέρας Δανιήλ είπε στην προσφώνησή του πως, εγώ ήμουν αυτός που έβαλε τον σπόρο για να γίνει αυτή η εκδήλωση!
Νοιώθω ευγνώμων...
 |
| Ο αδερφός Νικόλαος Ρούσσος |
 |
| Η κυρία Μάρα Παναγιωτάκη |
 |
| Ο πατέρας Δανιήλ με την κυρία Παναγιωτάκη |
Οι παραπάνω φωτογραφίες χορηγούνται με άδεια Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 Ελλάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου