Ουλαλούμ....

Σκίτσο από το https://skitsografeio.blogspot.com/

Ο έρωτας....
Κανείς δεν έχει καταφέρει να τον ερμηνεύσει.
Είναι ένα συναίσθημα που μόλις αρνηθείς την ύπαρξή του, αυτόματα του δίνεις υπόσταση...
Αν πάλι παραδεχτείς πως υπάρχει, πέφτεις αργά ή γρήγορα στην παγίδα του....

Γεννιόμαστε μόνοι σ' αυτό τον κόσμο.
Πεθαίνουμε μόνοι.
Αυτές είναι οι δυο μοναδικές βεβαιότητες της ζωής μας.
Ο έρωτας ίσως είναι η γέφυρα που ενώνει αυτές τις δύο βεβαιότητες.
Ίσως είναι η απόδειξη της ύπαρξης.
Ίσως πάλι είναι πάλι απλά μια δικαιολογία για να συνεχίζουμε την ύπαρξή μας, για να διαιωνίζουμε το είδος.

Ίσως πάλι είναι κάτι πολύ βαθύτερο.

Ίσως είναι η φίλη που πριν πολλά χρόνια μάζεψε των αματιών της και ήρθε να σε δει από κοντά, εκείνη που μερικές μέρες αργότερα την είδες δακρυσμένη να μπαίνει στο αεροπλάνο και να φεύγει και δεν είχες το κουράγιο να την σταματήσεις. Και μόνο άκουγες Σκαρίμπα μελοποιημένο μετά και έκλαιγες μερόνυκτα ολόκληρα που δεν το έκανες...
Που δεν άνοιξες το στόμα να της φωνάξεις "-Σταμάτα, δεν θα έχουμε άλλη ευκαιρία! Μείνε!"

Ο έρωτας....
"Ανίκητος στην μάχη" κατά τους προγόνους μας....
Εμπορευματοποιημένος μέχρι αηδίας στις μέρες μας!

Ερωτεύσου λες και είναι η τελευταία φορά και μην δίνεις σημασία στις ερμηνείες.
Τα συναισθήματα χάνουν την αξία τους όταν βάζουμε λέξεις να τα συντροφεύσουν.

Και ίσως δεν έχεις άλλη ευκαιρία....